UZ Gent: eigen kwaliteitssysteem gebaseerd op drie pijlers

Halfweg 2020 wordt bekend dat ook het UZ Gent de rekening maakt van het tot dan geldende kwaliteitssysteem, NIAZ Qmentum. Het besef dat vernieuwing zich opdringt, wordt zonneklaar na de eerste pandemiegolf die het ziekenhuis naar eigen zeggen goed doorstond.

Op dat moment was het UZ Gent nog in de running voor een volgende stap in de NIAZ-accreditering, maar de pandemie is dus een katalysator om het over een andere boeg te gooien. In de plaats komt een ambitieus kwaliteitsbeleid dat beter aansluit bij de eigenheid en prioriteiten van het UZ Gent, weliswaar nog steeds met externe toetsing volgens hoofdarts prof. dr. Frank Vermassen. Hij evalueert de voorbije maanden als een kwaliteitstest die zijn gelijke niet kent. Blijkbaar hebben alle procedures gewerkt, maar is het nu tijd voor iets nieuws, een volgend ambitieus kwaliteitsbeleid dat beter inspeelt op de noden van de instelling. De beslissing komt er ook in overleg met prof. Kristof Eeckloo, directeur van de Strategische Beleidscel. Zijn evaluatie: het NIAZ-accreditatietraject waarin zijn ziekenhuis zat sinds 2016, bracht het kwaliteitsbeleid zeker in een stroomversnelling maar schoot soms zijn doel voorbij. Hij kapittelt vooral de zware werkbelasting in de aanloop naar de externe audit. “De inspanningen zijn niet altijd duurzaam. Bovendien verliest de accreditering ook aan waarde als certificaat van excellente kwaliteit nu bijna alle ziekenhuizen er een halen.”  

Vandaar dus een vaarwel aan NIAZ zoals het systeem op dat moment werkt. Wat komt er dan in de plaats? Een quality review board die hoofdzakelijk bestaat uit zorgprofessionals uit de praktijk zal het kwaliteitskader afbakenen en permanent evalueren. Het UZ Gent zal zelf mee bepalen welke kwaliteitsnormen prioritair zijn. Het is duidelijk: net zoals GZA Ziekenhuizen wil UZ Gent meer grip op de kwaliteitscontroles. Met een blijvende inzet op het respecteren van procedures en interne audits. Boven alles moet de patiëntveiligheid immers gewaarborgd worden. Er wordt daarbij ook verwezen naar het Vlaamse indicatorenproject VIP² dat voor veel voorkomende aandoeningen al een raamwerk opzette om de resultaten van ziekenhuizen te vergelijken.

Sluit het ziekenhuis externe toetsing dan helemaal uit en is dat wel gezond? Neen, die toetsing van buitenaf blijft nodig en daar houdt het UZ Gent de poort open voor een toetsingssysteem met NIAZ, al is de precieze samenwerkingsvorm nog niet helemaal uitgeklaard.

Dokter Vermassen hamert er ook op dat UZ Gent zich internationaal wil benchmarken. Zo werkt het onder meer samen met Europese Referentienetwerken (ERN’s) voor zeldzame ziekten. Verder zijn er stappen gezet met zowel Karolinska in Stockholm als met het Rigshospitalet in Kopenhagen, en er zijn ook contacten gelegd in Nederland. Vorige maand liep de eerste benchmarking op basis van oncologische items en mucoviscidose. Dat is een tweede pijler van het systeem, naast de basispijler: een eigen normenkader met 46 normen die de medewerkers zelf hoog inschatten. Niet te vergelijken met de vroegere afvinklijstjes dus waarbij de zorgverleners zelf zich zeker niet altijd betrokken voelden.

En last but not least dus de externe toetsing om blinde vlekken in het systeem op te sporen. Met misschien ruimte voor Qualicor of een andere externe auditor die dan eerder als partner een inbreng zou hebben dan als controle-orgaan. Dat alles moet uitmonden in een continu evaluatieproces in plaats van ‘accreditatiekoorts’ eens om de drie of vier jaar.

Dit is een mededeling van de laboratoria MSD.
Dit nummer werd mogelijk gemaakt dankzij de steun van MSD. De inhoud ervan weerspiegelt de opinie van de auteurs en niet noodzakelijk deze van MSD.